Vraag VRAAG:Hallo. Bestaat er enige goede wetenschap, geschreven in een presentatie van leken, die persoonlijkheid, houding en emoties verbindt met de vertering en assimilatie van voedsel, resulterend in voeding en gezondheid?
Bedankt, -Jim S.
ANTWOORD:Beste Jim,
Bedankt voor de geweldige vraag!
Hoewel informatie over het tegenovergestelde probleem - invloed van voeding op persoonlijkheid, emoties, enz. - overvloedig is, blijft het omgekeerde minder duidelijk. Ondertussen toonde de Russische fysioloog Ivan Pavlov, inseminerend werk van Nobelprijswinnaar, aan dat sterke emotionele reacties de algemene spijsverteringsfuncties kunnen veranderen. Een nauw verband tussen emotionele toestand en deze functies wordt herhaaldelijk gemeld bij patiënten met het prikkelbare darm syndroom.
Maar! Zoals wordt vermeld in een artikel gepubliceerd in het tijdschrift Brain (Vol. 126, No. 3, 669-684, maart 2003) "Tot op heden heeft echter geen enkele studie onderzocht in welke mate een emotionele context de centrale verwerking van viscerale gevoel."
Visceraal gevoel is een bewust of onbewust gevoel van de processen die plaatsvinden in het lichaam, bijv. in het spijsverteringsstelsel, die het hele spijsverteringsproces beïnvloeden, inclusief het versnellen of vertragen van de voedselmassatransitie door het maag-darmkanaal, waardoor de beschikbaarheid van voedingsstoffen wordt beïnvloed voor absorptie.
Slechts twee recente werken om de emotionele connectie met eten aan te tonen:
Zwarte meisjes hadden significant hogere scores voor emotie-geïnduceerd eten dan blanke meisjes. Echter, voor blanke meisjes, maar niet voor zwarte meisjes, werd emotie-geïnduceerd eten geassocieerd met een verhoogde inname van suiker (International Journal of Eating Disorders, Volume 25, Issue 4, Pages 389-398).
Studie uitgevoerd door Instituut voor Psychologie, Universiteit van Würzburg, Duitsland, onderzocht associaties van positieve en negatieve emoties met eten. Vrijwilligers werden een week lang 10 keer per dag gepiept. Bij elk signaal beoordeelden de deelnemers hun emotionele toestand en gaven aan of ze de afgelopen 15 minuten hadden gegeten. In 145 situaties rapporteerden proefpersonen gegeten te hebben. 37 procent van het eten vond plaats in emotioneel positieve situaties, terwijl 30 procent verband hield met negatieve emoties. Onderzoekers concludeerden dat positieve emoties een sterkere rol kunnen spelen in de relatie tussen emoties en eten (Ecology of Food and Nutrition, Volume 43, Issue 4 July 2004, pagina's 11 - 21)
Voorgestelde lectuur
Dieet Persoonlijkheidsbeoordeling
http://dietandbody.com/diet_reviews/2007/01/diet-personality-assessment.html
Eten en humeur
http://bestlowcarbs.com/article1012.html
=Tanya Zilberter
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Bedankt voor je interessante antwoord. Laat me uw mening vragen:als iets u van streek maakt na een maaltijd, denkt u dan dat de spijsvertering wordt aangetast? Zullen spijsverteringsenzymen niet voldoende vrijkomen? Zullen de spieren die de haarvaten omringen zichzelf beperken en resulteren in een slechte assimilatie. Zou dit ook gelden voor stressvolle lichamelijke activiteit die van voorbijgaande aard was, zoals sommige sporten? (Ik heb het niet over langdurige activiteit die daadwerkelijk bloed van het spijsverteringskanaal naar de skeletspieren zou trekken.)
- Jim S. (geen Ph.D.)
ANTWOORD:Ja. Vanuit dit standpunt kunnen we de situatie bekijken in termen van 'fight or flight' toestand. De zaak is dat we twee concurrerende perifere zenuwstelsels hebben:sympathisch en parasympathisch - het eerste neemt het over in noodsituaties en het tweede controleert lichaamsfuncties als er geen direct gevaar of stress is.
Onder de sympathieke controle worden alle functies onderdrukt die niet meteen werken om je leven te redden en de spijsvertering is daar een van.
=TZ
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Ja, dat is wat ik dacht. Als u in een verder rustige toestand bent, hoe lang denkt u dan dat het volledige spijsvertering nodig heeft om weer "online" te komen na, laten we zeggen, 20 minuten of zo van zeer zware weerstandstraining? Geef me een globale schatting naar uw mening.
Hartelijk dank, -Jim S.
Antwoord Jim,
Ik denk dat 2 uur een algemeen aanvaarde schatting is van de gemiddelde hersteltijd. Tijdens deze 2 uur veranderen echter veel dingen geleidelijk, waaronder voedselvoorkeur, eetlust, honger, enz. Om te beginnen lijkt duurtraining geassocieerd te zijn met het verschuiven van keuzes voor de inname van voedingsstoffen van koolhydraten naar vetten (zie details op http:/ /dietandbody.com/article1192.html )
=TZ
